In de huidige overspannen woningmarkt wordt als een razende uitgebouwd. Mensen kunnen geen passend ander huis vinden en steken hun overwaarde dan maar in extra meters. Of ze kopen een huis en vertimmeren dat meteen.
Janneke (echte naam bekend bij de redactie) uit de omgeving Rijnsburg weet er alles van. „Het weekend dat onze nieuwe buren de sleutel kregen, werd er meteen flink geklust. Vloeren werden eruit gesloopt met veel herrie. Op maandagochtend werd aangebeld door een werkman. Of ik mijn auto even kon verzetten, want er moest een hei-installatie langs. De buren bleken een uitbouw te plaatsen”, vertelt ze.
Dat hadden Jannekes buren niet even aangekondigd. „Ze stonden in hun recht. Ze bleven netjes binnen de vergunningsvrije afmetingen. Maar ik vind het normaal dat je je eerst even voor komt stellen aan je buren en uitlegt wat je plannen zijn, voordat je gaat heien.”
Vergunningsvrij
In de regel mag een uitbouw tot vier meter diepte achter de gevel vergunningsvrij geplaatst worden, met een hoogte van 30 cm boven de eerste verdiepingsvloer. In veel gemeenten mag het zelfs langer, afhankelijk van de oppervlakte van de tuin. „Is de verbouwing vergunningvrij, dan kun je daar niet veel tegen doen”, zegt advocaat Manon Buiter van BrandMR. „Maar als je meent dat een verbouwing bij de buren zonder de vereiste omgevingsvergunning wordt gedaan of de verbouwing niet wordt uitgevoerd, zoals dat in de vergunning staat omschreven, dan kun je een handhavingsverzoek doen. Weigert de gemeente om te handhaven dan kun je tegen dat besluit bezwaar maken.” Daarna rest nog een stap naar de rechter.
Janneke werd dus niet ingelicht, maar ze moest wel meermalen haar medewerking verlenen. „Om acht uur ’s ochtends stonden ze voor de deur om te zeggen dat de schutting even weggehaald moest voor hun werkzaamheden. Ik heb daar allemaal planten tegenaan staan, dus vond het niet heel leuk. Maar ik heb mijn plantjes weggehaald”, vertelt ze. De rommel lieten de werklieden gewoon in haar tuin achter. „Daar was ik echt heel boos over.”
Machteloos
Ook hier stond Janneke vrij machteloos, vertelt advocaat Buiter. Bouwvakkers mogen het terrein van de buurman betreden. Buiter: „Dit heet het 'ladderrecht' of het 'steigerrecht'. Essentieel hierbij is dat de buren goed geïnformeerd zijn, om wat voor werk het gaat, hoe lang de werkzaamheden duren en dat er geen andere manier is om de werkzaamheden uit te laten voeren dan via het terrein van de buurman.”
Jannekes buren hebben nooit excuses aangeboden voor alle overlast, vertelt ze. „Alles draaide om hun verbouwing, ook in mijn leven op dat moment.” Hoewel de verbouwingsperikelen achter de rug zijn, komt de relatie met de buren nooit meer goed. „Als er een bezorger aan de deur staat met de vraag of ik een pakje aan wil nemen voor de buren, is mijn antwoord ’liever niet’. Mijn dochter vindt dat kinderachtig, maar ik kan me er niet overheen zetten.”
De buren van Johan (echte naam bekend bij de redactie) plaatsten enige jaren geleden een bouwwerk met overkapping in hun tuin: „Daardoor hebben wij minder lichtinval in ons huis. We hebben bovendien last van herrie omdat ze daar nu veel tijd doorbrengen. En het grootste punt is dat het gebouw deels over de erfgrens is gebouwd”. Johan heeft meteen bezwaar gemaakt bij de gemeente, maar die wees zijn bezwaar af. Daarna stapte hij naar de rechter. „Ruim 3,5 jaar heb ik geprocedeerd. Hierbij ben ik diverse malen in het gelijk gesteld. Ik heb bijna €7500 betaald aan advocaten. En het betwiste bouwwerk is tot op heden niet aangepast. Uiteindelijk dus geen centimeter opgeschoten.” Oja, en de relatie met de buren? Die is niet al te warm. „Sinds de start van de bezwaarprocedures hebben we ruzie.”
’Woonplezier nu al minder’
Zelfs als je een huis nog niet eens betrokken hebt, kan je last krijgen van bouwlustige buren, zo merkte Bart (echte naam bekend bij redactie). Hij kijkt erg uit naar de oplevering van zijn eerste nieuwbouwwoning.
„Binnenkort krijg ik de sleutel. Een mooi moment”, zegt hij. Helaas hangt daar inmiddels een schaduw overheen.
In de aanloop naar de oplevering van zijn nieuwe huis heeft hij tijdens een kennismakingsbijeenkomst met zijn nieuwe buren gesproken. „Gezellig een beetje kletsen over onze nieuwe wijk en de plannen die we hebben met ons huis. Dat was het idee”, vertelt hij. „Maar toen mijn buren vertelden wat ze van plan waren, ben ik flink geschrokken. Ze willen een garage plaatsen, vrij dicht tegen de erfgrens aan. Dat is op zich nog goed te begrijpen, we kunnen allemaal wel wat extra ruimte gebruiken.”
Maar de buren zijn niet van plan om zomaar even een garage neer te zetten, constateerde Bart tot zijn afgrijzen. „Helaas willen ze naast die garage een veranda plaatsen en zo het geheel doortrekken langs de erfgrens tot het einde van de tuin. Dat komt neer op een gebouw van zo’n 3 meter hoog en 12 meter lang. De tuinen zijn al niet erg groot en met zo’n gebouw aan de zijkant wordt het plezier er nog minder op. Nu al, terwijl ik er nog niet eens woon!”
Bart heeft er veel stress van. „Het levert me veel slapeloze nachten op. En het feit dat je machteloos staat omdat het vergunningsvrij is, steekt me behoorlijk.”
Natuurlijk moet je blijven communiceren met je buren, weet hij. „Maar het blijft lastig om niet in een negatieve sfeer te belanden. Helaas geen fijne start van iets wat juist een mooie periode had moeten zijn.”